Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
gurlamaq — f. 1. Bərkdən səslənmək, gurultu qoparmaq, guruldamaq. Hiddət ilə ruzigar gurlar; Qar parçaları səmaya fırlar. A. Ş.. // Eyni mənada odlu silahlar haqqında. Minomyotlar gurladı. Uzaqvuran toplar aramsız gurlayırdı. // Eyni mənada gurultulu səs… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gurlama — «Gurlamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
coşmaq — f. 1. Şiddətlənmək, çox güclənmək, gurlamaq, tüğyan etmək; daşmaq, kükrəmək (təbiət hadisələri haqqında). Tufan getdikcə coşur. Dəniz coşmuşdu. – Bu çaylar coşar indi; Qaynayıb daşar indi; Gözüm dağlarda qalıb; Yar gəlib aşar indi. (Bayatı).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
coşub-daşmaq — f. 1. Güclənmək, şiddətlənmək, artmaq, gurlamaq, kükrəmək. Sel coşub daşır. – Bu çay coşub daşanda nə qanlar eləməmişdi. Ç.. Külək də birdən əsdi; Coşdu daşdı dalğalar. H. Hüseynzadə. <Camal:> Qorxma, uçmaz, dəniz nə qədər coşub daşsa da,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
guruldamaq — bax gurlamaq. Yağmasa da guruldayır. (Məsəl). Dərin darısqal dibində dərənin; Rəd kimi guruldayır baltalar. A. S.. Külək daha da şiddətlənir, yerə sərilmiş Dilşadın üzərində guruldayaraq şahidi olduğu faciəni xəbər verirdi. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
